درمان بیماری سگ؛ سگ در اصل یک حیوان سالم است. اگرچه او در دوران پیری نیاز به مراقبت ویژه دارد، اما حساس ترین دوران زندگی او دوران شیرخوارگی است. سه بیماری که می توانند باعث مرگ سگ جوان شوند عبارتند از دیستمپر، لپتوسپیروز (یرقان عفونی) و هپاتیت عفونی.

برای ارائه خدمات دامپزشکی در کلینیک دامپزشکی ویستا با ما تماس بگیرید

 برای در امان ماندن سگ از این بیماری های کشنده، زمانی که از دفاع طبیعی شیر مادر محروم می شود، یعنی به محض از شیر گرفتن، باید سریعاً او را نزد دامپزشک برد تا در مقابل این بیماری ها واکسینه شود. سه بیماری دیستمپر، که شبیه آنفولانزا (به انسان منتقل نمی شود) که در انسان دیده می شود، توسط ویروسی که در دهه 1700 از آسیا آورده شد، ایجاد شد. علاوه بر سگ، حیواناتی مانند گرگ، کفتار، روباه، شیر، ببر، سیاه گوش، گاومیش کوهان دار، ارمینه و راسو نیز به این بیماری مبتلا می شوند.

این ویروس می تواند از طریق بلع یا استنشاق منتقل شود. پس از آلوده شدن، روزها انکوبه می شود، سپس در سیستم گوارشی، تنفسی و عصبی ته نشین می شود و در تمام ارگانیسم پخش می شود. علائم آن لرز، بی تفاوتی، چشم های خونی، سرفه و تب بسیار بالا است. صاحب سگ باید سگ خود را قبل از رسیدن بیماری به این مرحله واکسینه کند. وگرنه اوضاع بد است.

خطر لپتوسپیروز

لپتوسپیروز از سال 1886 شناخته شده است. باکتری های عامل بیماری به صورت مارپیچ های فنر مانند هستند که نام عجیب این بیماری از آن گرفته شده است. این بیماری از موش، ادرار موش (Leptospirosis icterohemorrhagia) یا حوضچه های آب منتقل می شود. همچنین می تواند توسط کنه منتقل شود. به ویژه در سگ های شکاری و سگ های ساکن در مناطق روستایی دیده می شود. در این بیماری علائمی مانند ضعف عمومی، استفراغ زیاد و تب بالا دیده می شود. توله باید در ماه های اول پس از تولد واکسینه شود.

هپاتیت

سومین بیماری شدیدی که سگ ها را مبتلا می کند و با عفونت پیشرفت می کند، هپاتیت مسری است. این بیماری فقط در سگ ها و روباه ها رخ می دهد. در حیوانات زیر یک سال شایع تر است. سگ آلوده ویروس را در بزاق، ادرار، مدفوع، اشک، کاسه غذا دارد و به راحتی می تواند به هر سگی که عادت معمول خود را در گوشه خیابان به بو کشیدن ادامه دهد، منتقل می شود. این عفونت همچنین می تواند توسط سگ های مبتلا به بیماری مزمن منتقل شود و سگ هایی که تصور می شود سالم هستند، بهبود یافته اند اما همچنان می توانند حامل ویروس باشند، اگرچه خطرناک نیست. ویروس هپاتیت در کبد رسوب می کند و باعث درد شکم، مدفوع زرد رنگ، لرز و تب می شود. این بیماری با واکسن ضد هپاتیت که در دو ماهگی توله سگ داده می شود قابل پیشگیری است.

هاری

دیستمپر، هپاتیت و لپتوسپیروز بیماری هایی هستند که در سگ ها ایجاد می شوند اما به انسان منتقل نمی شوند. با این حال، این بیماری اخیر به ندرت به انسان منتقل می شود. به همین دلیل مردم بیشتر به بیماری هاری واکنش نشان میدهند. هاری می تواند به انسان و همچنین سگ و سایر پستانداران منتقل شود. هاری از طریق گاز گرفتن منتقل می شود، بنابراین عمدتا گوشتخوارانی را که عادت به گاز گرفتن برای اهداف دفاعی دارند، تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، ویروس هاری از طریق خون به مغز می رسد و در آنجا باعث آسیب سلولی می شود. هاری را هیدروفوبیا (ترس از آب) نیز می ‌نامند، زیرا به دلیل این بیماری، فلج شدن زبان و سایر موارد باعث می‌شود حیوان نتواند آب بنوشد. در بسیاری از کشورها واکسینه شدن سگ ها در برابر هاری اجباری است. نادیده گرفتن این تعهد می تواند عواقب ناگواری داشته باشد، به خصوص اگر سگ شما در مناطق پر جمعیت روباه، که ناقلان اصلی هاری هستند، زندگی کند. در کشورهایی مانند آمریکا، انگلستان، سوئد و دانمارک، هاری تقریباً به طور کامل پیشگیری می شود، بنابراین سگ های سایر کشورها به مدت شش ماه در قرنطینه نگهداری می شوند.

اکینوکوکوز و سل

بیماری دیگری که از سگ به انسان منتقل می شود اکینوکوکوزیس است. این کرم باعث ایجاد یک کرم روده به نام اکینوکوسوس می شود که باعث بیماری می شود. این بیماری با نوشیدن آب، غذای تهیه شده از گوشت با منشأ ناشناخته و لیسیدن صورت سگی که رژیم غذایی آن کاملاً کنترل نشده است به انسان منتقل می شود. سگ ها نیز می توانند به سل مبتلا شوند. اگر صاحب سگ مبتلا به سل باشد، سگ می تواند با پرواز ذرات یا غذا به این بیماری مبتلا شود. باسیل سل می تواند چهار ماه در گوشت منجمد، یک ماه در گوشت آب پز، سه ماه در غذاهای خشک، یک ماه در غذاهای شور یا دودی، کره، یک دقیقه در دمای 90 درجه سانتیگراد و ساعت ها در مقابل نور خورشید زنده بماند. سگ‌ها نیز مانند انسان‌ها با استرپتومایسین درمان می‌شوند، زیرا همان باکتری‌ها در آن نقش دارند.

صاحب سگ چه توله سگ باشد و چه بالغ، باید با رعایت دقیق قوانین بهداشتی، سگ را تمیز نگه دارد، مخصوصاً در تابستان، آن را از کک و مک دور نگه دارد، از تماس با حیوانات بیمار جلوگیری کند و همچنین واکسیناسیون سگ را فراموش نکنند.

کمک های اولیه

واکسیناسیون که برای محافظت از سگ در برابر ابتلا به بیماری دیستمپر، هپاتیت و لپتوسپیروز و جلوگیری از مرگ آن در اثر این بیماری ها الزامی است، باید توسط دامپزشک در مناسب ترین زمان و روش انجام شود. همچنین دانستن نکاتی در مورد کمک های اولیه برای صاحب سگ مفید است که برای درمان بیماری های جزئی که ممکن است حیوان را تحت تأثیر قرار دهد ضروری است.

قبل از هر چیز لازم است یک جعبه کمک های اولیه در منزل داشته باشید که حاوی انواع موادی باشد که ممکن است در مواقع ضروری مورد نیاز باشد. در این جعبه یک سرنگ پلاستیکی استریل، مواد ضدعفونی کننده مانند الکل یا پراکسیل، پودر آنتی بیوتیک، جاذب و سواب پنبه ای، بانداژ، یک قیچی، موچین، یک سرنگ پمپ، مواد لازم برای شستشوی چشم، یک سواب پنبه ای برای تمیز کردن سگ گوش و در نهایت یک تورنیکه (پانسمان تنگ که برای جلوگیری از خون استفاده می شود) و یک دماسنج باشد.

برای آسیب های سطحی یا عمیق، پارگی های جزئی، موهای اطراف زخم باید همیشه کوتاه شود، زخم باید با آب جاری شسته شود، ضد عفونی و بانداژ شود. اگر زخم بزرگ باشد، ممکن است نیاز باشد که توسط دامپزشک بخیه شود. در موارد از دست دادن خون زیاد، لازم است خون را با استفاده از تورنیکه بر روی زخم متوقف کنید. اگر سگ آسیب دیده از این حادثه بترسد، ممکن است گاز بگیرد. در این موارد صاحب سگ باید دهان حیوان را با وسیله مناسب ببندد یا از محافظ بینی استفاده کند. سگ آسیب دیده باید تا حد امکان کمتر حرکت کند و تا زمانی که توسط دامپزشک معاینه نشده است نباید چیزی بخورد یا بنوشد.

داروها و عفونت ها

دمای طبیعی یک سگ حدود 38.5 درجه سانتیگراد است. دمای سگ را می توان با یک دماسنج معمولی مقعدی اندازه گیری کرد. در این زمان باید محکم نگه داشته شود تا تکان نخورد.

صاحب سگ باید بداند که چه داروهایی به سگش بدهد و چگونه عضله او را تزریق کند. داروهای مایع را با قاشق یا سرنگ پلاستیکی در کنار دهان می ریزند در حالی که سر حیوان محکم نگه داشته می شود. از طرف دیگر، یک کپسول باید محکم در پشت زبان قرار گیرد. اگر سگ داروی داده شده به این روش را نپذیرفت، می توان داروی جامد را در یک تکه غذا داد. در تمام موارد باید مراقب بود که سگ کپسول را تف نکند. برای اطمینان از نفوذ موثر پماد به پوست حیوان، باید آن را در نواحی از قبل برش داده شده ماساژ داد. سگ باید از لیسیدن ناحیه استفاده شده از پماد و قورت دادن پماد جلوگیری شود. ممکن است لازم باشد در حین انجام این روش ها یک پد بینی به سگ بچسبانید.

مناسب ترین محل برای تزریق دارو به عضلات، قسمت داخلی باسن معمولاً بدون مو است. با این حال، لازم است سگ را در حالی که این فرآیند انجام می شود، دراز کشیده نگه دارید. این تزریق همچنین می تواند در عضلات باسن یا به صورت زیر جلدی در قفسه سینه انجام شود. قبل و بعد از عمل، پوست حیوان باید همیشه ضد عفونی شود. ماساژ دادن آرام محل وارد کردن سوزن پس از تزریق باعث تسهیل جذب دارو می شود. دو نفر برای تزریق مورد نیاز است. یکی سگ را نگه می دارد، دیگری سوزن را می دهد.

خطر مسمومیت

خطرات متعددی در زندگی سگ وجود دارد. یکی از آن ها مسمومیت است. سموم آسیب زیادی به دستگاه گوارش، گردش خون و سیستم عصبی وارد می کنند. علاوه بر سم موش، مصرف بیش از حد داروها، مخلوط های مورد استفاده برای انگل ها، داروهای مورد استفاده در برابر آفات گیاهی، مواد غذایی فاسد و مواد مورد استفاده در نظافت نیز باعث مسمومیت می شود. این فهرست به طور طبیعی شامل سموم مختلفی است که به صورت غیرعمد به حیوان داده می شود.

سگ پس از خوردن یک ماده سمی تمایل به استفراغ دارد. اگر به خودی خود استفراغ نکرد، صاحب باید با گذاشتن دو قاشق چایخوری نمک در پشت زبان حیوان یا با افزودن سه یا چهار قاشق غذاخوری پودر زغال به یک لیوان آب و فشار دادن آن به گلوی حیوان، استفراغ کند.  شما باید بلافاصله پس از این درخواست به دامپزشک مراجعه کنید.

سگ های شکاری ممکن است توسط مارها گزیده شوند. چنین اتفاقی را با واکنش سگ متوجه می شوند. سگی که توسط مار گزیده شده است، روی زمین می نشیند و سعی می کند محل گزش را بتراشد، معمولاً با خاراندن آن با بینی یا دست ها و پاها. زخم باید فورا ضد عفونی شود، اما سرم مارگزیدگی به سگ باید به زودی تزریق شود. لازم است یک شکارچی این سرم را همیشه (برای خودش) با خود حمل کند. در صورت امکان باید محل مارگزیدگی را سوراخ کرد تا خون آزادانه جریان یابد و سپس خون را با تورنیکه قطع کرد.

بیماری که در انسان هم دیده می شود

یک بیماری شایع در سگ ها تومور خوش خیم یا بدخیم است. تشخیص زودهنگام مهم است. در این مورد، درمان جراحی یا رادیولوژیک آسان تر است. تومورها در سگ ها، گربه ها و انسان ها شایع تر است. در حیوانات نشخوارکننده و اسب نادر است. ممکن است رژیم غذایی نقش مهمی در این امر داشته باشد. سگ ها همچنین می توانند از بیماری های متابولیکی مختلفی که در انسان رخ می دهد رنج ببرند: مانند راشیتیسم، دیابت، نقرس و بیماری های استخوانی.

مقالات بیشتر:کلینیک دامپزشکی تهران-عقیم سازی خرگوش-کلینیک خرگوش-کلینیک تخصصی سگ-کلینیک تخصصی گربه

مبارزه با انگل های خارجی

انگل موجودی است که درون یا روی موجود دیگری زندگی می کند و آن را از بین می برد. سگ ها اغلب تحت تاثیر انگل های داخلی و خارجی قرار می گیرند. انگل های خارجی که در سگ ها دیده می شوند کک، شپش، کنه و گال هستند. به انگل های داخلی در اصطلاح کلی کرم می گویند.

کک ها انگلی هستند که همه می شناسند. اینها حشراتی هستند که می پرند، دائما حرکت می کنند و خون می مکند. کک سگ Pulex serraticeps نامیده می شود .سگ ممکن است با کک دیگری، تحریک کننده های Pulex، از نزدیکتر آشنا شود. هر کک می تواند تا پانصد تخم بگذارد و ماه ها بدون تغذیه زنده بماند. تنها راه حل این است که حیوان را به طور مکرر بشویید، با تمام بدن از جمله سر، و موهای آن را با پودر کک توصیه شده توسط دامپزشکی شست و شو کنید که تمام حشرات و لاروها را از بین می برد. این روش ضد عفونی باید در هر مکانی که سگ است، لانه آن، فرش، مبلمان و مکان های دیگر اعمال شود. در موارد شدید ممکن است از آفت کش ها استفاده شود.

کنه یک انگل بسیار رایج در بین سگ ها است، به ویژه در مناطق روستایی که با گوسفند زندگی می کنند. کنه با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. شکل آن شبیه یک دانه هندوانه کوچک است. از منقار روی سر کوچک خود برای چسبیدن به پوست حیوان برای مکیدن خون آن استفاده می کند. بیرون کشیدن آن آسان است زیرا کنه نمی پرد، در یک مکان مشخص می ماند. برای این کار لازم است دو قطره بنزین یا آب نمک خوب روی کنه ریخته و با موچین به آرامی آن را بیرون بکشید. در این فرآیند باید مراقب بود که حشره تجزیه نشود و تخم گذاری نکند. پس از بیرون کشیدن کنه باید فوراً سوزانده شود یا در ظرف پر از بنزین انداخته شود.

انگل هایی که گوش ها را درگیر می کنند

بدترین انگل خارجی برای سگ ها، کنه گال است که باعث ایجاد بیماری گال می شود. پوست با بثورات قرمز در تاول پوشیده شده است. تراشیدن مو حیوان و شستن آن با آب و پماد دارویی به توصیه دامپزشک ضروری است. نوع دیگری از کنه گوش سگ را می گیرد. این تیک دمدکتیک است. سگ با تکان دادن سر، خاراندن و شکایت به طرق مختلف واکنش نشان می دهد. لازم است بلافاصله سگ را نزد دامپزشک ببرید تا از عفونت غیرقابل برگشت گوش جلوگیری شود.

در کنار این انگل‌های حیوانی، انگل‌های گیاهی نیز وجود دارند و نباید آنها را سهل‌انگیز دانست. این انگل که نوعی قارچ است به پوست حیوان حمله کرده و با ترشح نوعی عرق پوست را از بین می برد. ناحیه آسیب دیده باید تراشیده شود و با صابون گوگردی شسته شود. این قارچ می تواند باعث عفونت گوش شود. بنابراین باید با دامپزشک مشورت کرد.

انواع کرم ها

کرم ها شایع ترین انگل های داخلی در سگ ها هستند. انواع مختلفی از کرم ها وجود دارد و می توانند باعث گره خوردن روده، عفونت های روده، زوال و ضعیف شدن ارگانیک و همچنین از دست دادن اشتها (یا اشتهای سیری ناپذیر در صورت وجود کرم های روده)، استفراغ، تهوع، حملات صرعی و خارش عمومی شوند.

با بررسی مدفوع حیوان می توان وجود کرم ها را تشخیص داد. در موارد مشکوک معاینه آزمایشگاهی باید توسط دامپزشک انجام شود. برای دوری از کرم ها باید مراقب بود که سگ با مدفوع حیوانات دیگر تماس نداشته باشد، آب آلوده ننوشد، غذای آلوده یا فاسد نخورد. کاسه های آب و غذای سگ باید روزانه با آب داغ همراه با مواد شوینده شسته شود. با وجود تمام این اقدامات احتیاطی، سگ ممکن است کرم داشته باشد. بسیاری از صاحبان سگ گهگاه شک می کنند که سگ آنها ممکن است کرم داشته باشد، چه علائمی داشته باشد یا نه. انواع مختلفی از کرم ها وجود دارد و به همین دلیل برای هر نوع کرم از داروهای مختلف کرم استفاده می شود. یک ضرب المثل قدیمی پزشکی وجود دارد: شما ببر را با چوب ماهیگیری شکار نمی کنید. به همین ترتیب، هیچ کس نمی تواند کرم های نواری را با اقدامات معمولی ریشه کن کند. فقط یک دامپزشک می تواند درمان مناسب را ارائه دهد.

ریزش بیش از حد مو ، آلوپسی X، آلوپسی، BSD، اختلال پوست سیاه، بیماری سیاه پوست

همانطور که از عنوان پیداست، این یک بیماری شایع به ویژه در نژادهای نوردیک (پامرانین، هاسکی، ساموید و غیره) است. این یک بیماری ارثی است که بسیار سرسخت است، برای بهبودی نیاز به زمان و مراقبت دارد و اغلب پس از درمان مثبت عود می کند.