مقالات

متخصص قلب حیوانات؛بیماری قلبی در سگ ها

تعداد سگ هایی که در شرایط خانه نگهداری می شوند در سال های اخیر به سرعت در حال افزایش بوده است. با به دست آوردن ساختار سالم تر در شرایط نگهداری، طول عمر این حیوانات طولانی شده است، اما با افزایش طول عمر، میزان بیماری های متابولیک افزایش یافته است.

امروزه با پیشرفت علم و فناوری در زمینه ی درمان حیوانات خانگی به ویژه در حیوانات مسن نتایج موفقیت آمیزی بدست آوره ایم.

یکی از این بیماری ها مشکلات قلبی می باشد که هنوز هم دامپزشکان به تلاش خود برای مبارزه با بیماری قلبی در سگ ها و یافتن راه هایی برای درمان آن ادامه می دهند.

تشخیص زودهنگام در درمان بیماری های قلبی اهمیت زیادی دارد. به همین دلیل هر چه زودتر اختلالات ناشی از این گونه بیماری ها در حیوان تشخیص داده شود، شانس درمان بیشتر می شود. زیرا ممکن است مشکلات قلبی مدت ها قبل از بروز علائم بیماری قلبی ایجاد شده باشد. به همین دلیل صاحبان حیوانات مسئولیت زیادی در شناخت بیماری در مراحل اولیه دارند.

برای ارائه خدمات دامپزشکی در کلینیک دامپزشکی ویستا با ما تماس بگیرید

نارسایی قلبی اختلالی است که در نتیجه تامین نشدن نیاز بدن به گردش خون توسط قلب ایجاد می شود و اگرچه دلایل مختلفی برای شکل گیری آن مطرح می شود، اما به دو دسته تقسیم می شود:

• بیماری های مادرزادی قلبی
• بیماری های قلبی اکتسابی

بیماری های مادرزادی قلبی

بیماری های مادرزادی قلب بیماری های قلبی هستند که در بدو تولد دیده می شوند. با این حال، کمتر از 10 درصد از سگ ها بیماری های مادرزادی قلبی دارند. یک توله سگ مبتلا به چنین بیماری قلبی سالم به نظر می رسد و فقط در یک معاینه معمولی دامپزشک می تواند بیماری قلبی را تشخیص دهد.

می توانیم مهمترین آن ها را به شرح زیر فهرست کنیم.

تنگی زیرآئورت

این بیماری شایع ترین نوع بیماری مادرزادی قلبی است. از باریک شدن درست زیر دریچه آئورت بین بطن چپ و آئورت رخ می دهد. فشار در پشت این نقطه باریک ایجاد می شود، بنابراین بطن باید در برابر این فشار افزایش یافته پمپ کند. در نتیجه، بطن چپ بیش از حد ضخیم می شود و نمی تواند خون کافی دریافت کند. در مناطق وسیعی از قلب، ماهیچه ها ازبین میروند. در این بیماری که در بسیاری از موارد در مراحل اولیه علائم واضحی ایجاد نمی کند، زمانی که نارسایی قلب چپ ایجاد می شود، با علائمی مانند عدم تمایل حیوان به حرکت در نتیجه کاهش قدرت پمپاژ قلب خود را نشان می دهد. در بیشتر مواقع سگ هایی که کاملا سالم به نظر می رسند می افتند و می میرند. این بیماری معمولاً در 6 تا 12 ماه اول تثبیت می شود.

گزینه های درمانی شامل جراحی قلب باز یا باد کردن با بالون (بالون valvuloplasty) و باز کردن بافت باعث باریک شدن می شود. هر دو روش در کوتاه مدت موفقیت آمیز هستند، اما اطلاعات در مورد نتایج بلند مدت کافی نیست، همچنین امکان استفاده از دارو برای این سگ ها وجود دارد. اگرچه گزارش شده است که مسدودکننده های G-آدرنرژیک می توانند علائم نارسایی قلبی را کاهش دهند، اما مشخص نیست که آنها تا چه اندازه در جلوگیری از مرگ ناگهانی در سگ های مبتلا به تنگی شدید زیر آئورت موفق هستند.

بیشتربدانید:واکسیناسیون گربه-واکسن سگ-درمان انگل سگ-واکسن گربه-درمان انگل گربه-دامپزشک حیات وحش

تنگی ریه

نوع دیگری از بیماری مادرزادی قلبی است. در این حالت بین بطن راست و عروق ریوی تنگ می شود. این بیماری تمایلی به پیشرفت ندارد. اگر سگ با بیماری خفیفی به دنیا بیاید، در تمام طول عمرش بیماری خفیف باقی می ماند. در نتیجه این بیماری، نارسایی قلب در حیوانات ایجاد می شود و بی میلی به دویدن و بازی و ناراحتی قابل توجه تنفسی را می توان به عنوان علائم بالینی مشاهده کرد.

درمان نیز در اینجا بالون است. این روش درمانی 60 تا 70 درصد موفقیت را به همراه دارد و بیشتر سگ ها می توانند پس از عمل زندگی عادی داشته باشند.

مجرای شریانی ثبت شده (PDA)

همچنین یک بیماری قلبی مادرزادی شایع در سگ ها است. مجرای شریانی ساختاری است که آئورت و ورید ریوی را به هم متصل می‌کند و در نتیجه باعث می‌شود که خون در طول زندگی جنین به راحتی در اطراف ریه‌ها جریان یابد. از آنجایی که ریه ها در حین تولد منبسط می شوند و خون به سمت آنها جریان می یابد، مجرای شریانی باید بین آئورت و رگ ریوی بسته شود. با این حال، اگر PDA وجود داشته باشد، این ساختار باز می ماند و بنابراین جریان خون از آئورت به ورید ریوی ادامه می یابد. اگر این وضعیت اصلاح نشود، بیماران در طی چند هفته یا چند ماه پس از زایمان به نارسایی احتقانی عمومی قلب مبتلا می شوند که در نتیجه احتقان ریوی و ادم ایجاد می شود. در برخی از سگ‌های مبتلا به PDA، سیانوز، به‌ویژه در قسمت پشت بدن، و همچنین علائم خاصی از نارسایی احتقانی قلب را می‌توان مشاهده کرد. در صورت عدم درمان، اکثر سگ ها در عرض دو تا سه سال می میرند.اما اگر به درستی درمان شوند، سگ ها می توانند زندگی عادی و سالمی داشته باشند.معمولا برای درمان PDA، مجرا را می بندند و این ساختار بسته می شود. با این حال، با یک گزینه درمانی جدید، می توان این اختلال را بدون جراحی شدن سگ اصلاح کرد.

بیماری های قلبی اکتسابی

این بیماری که پس از تولد ایجاد می شود، شایع ترین نوع بیماری قلبی اکتسابی است و تقریباً 90 درصد از کل بیماری های قلبی در سگ ها را تشکیل می دهد. این بیماری معمولاً به کندی ایجاد می شود و علائم فیزیکی قابل مشاهده ای را نشان نمی دهد. با این حال، ممکن است در طول معاینات معمول با صداهای سوفل قلبی، آریتمی یا ضربان قلب نامنظم مشاهده شود. با این حال، زمانی که متخصصان قلب با یک بیماری قلبی مواجه می‌شوند، تردید دارند که فوراً به درمان دارویی روی بیاورند، زیرا فکر می‌کنند که درمان زودهنگام روند بیماری را تغییر داده یا کند می‌کند. اما زمانی که بیماری به یک اختلال احتقانی قلب تبدیل می شود که با علائمی مانند سرفه، مشکل در تنفس، ضعف، غش، نفخ شکم، کاهش وزن یا ناتوانی در حرکت خود را نشان می دهد، درمان را شروع می کنند.

نارسایی میترال (MR)

این اختلال در دریچه قلب بین دهلیز چپ و بطن چپ است و 65 درصد از بیماری های اکتسابی قلبی را تشکیل می دهد. در صورت عملکرد صحیح، این دریچه باید کاملا بسته شود و از برگشت خون به دهلیز جلوگیری کند. اما اگر نشتی در دریچه وجود داشته باشد، خون به عقب برمی‌گردد و باعث بزرگ شدن بطن چپ می‌شود که خون بیشتری را برای جبران جریان برگشتی پمپ می‌کند و باعث تجمع مایع در ریه‌ها (ادم ریوی) می‌شود. نتیجه بیماری احتقانی قلب است. "

برخی از سگ های مبتلا به MR می توانند عمر طولانی داشته باشند، اما اگر دریچه بزرگ تر شود، بیماری احتقانی قلب و مرگ به زود هنگام را به دنبال خواهد داشت.

درمان: در حالی که متخصصان قلب نمی توانند در مورد زمان شروع درمان به توافق برسند، برخی از آنها زمانی که قلب شروع به بزرگ شدن کرد به دارو روی می آورند، در حالی که برخی دیگر منتظر می مانند تا سگ علائم بیماری احتقانی قلب را نشان دهد. در حالی که درمان دارویی، که به طور کلی شامل داروهای ادرارآور و مهارکننده های ACE است، علائم بیماری قلبی را کاهش می دهد، درمان قطعی ارائه نمی کند.

کاردیومیوپاتی های متسع (DCM)

این بیماری  نوع شایع دیگری از بیماری اکتسابی قلبی را ایجاد می کند. این بیماری که به دلیلگشاد شدن  قلب ایجاد می شود و معمولاً کشنده است، ماهیچه های قلب را درگیر می کند و از انقباض و پمپاژ خون قلب جلوگیری می کند. DCM در سکوت کامل در سگ ها بدون نشان دادن هیچ علامتی ایجاد می شود و ممکن است برای سال ها بدون تشخیص وجود داشته باشد. با این حال، هنگامی که اولین علامت ظاهر شد، سگ قبلاً شروع به نارسایی قلبی کرده بود. علائم بالینی عبارتند از تنفس سریع و دشوار، سرفه، آریتمی قلبی یا اتساع شکم. به غیر از نارسایی قلبی، برخی از سگ ها به دلیل اختلالات ریتم قلب غش می کنند و برخی از سگ ها ممکن است به طور ناگهانی بمیرند.

درمان: داروهایی که معمولاً از دیگوکسین، دیورتیک‌ها و مهارکننده‌های ACE تشکیل شده‌اند، می‌توانند علائم را تسکین داده و طول عمر سگ ها را افزایش دهند. برخی از دامپزشکان همچنین مکمل‌های تورین را برای درمان DCM توصیه می‌کنند، زیرا نتایج تحقیقاتی وجود دارد که سطوح غیرطبیعی تورین را در برخی از نژادهای در معرض خطر ابتلا به DCM نشان می‌دهد. مکمل های ال-کارنیتین نیز به طور قابل توجهی بیماری قلبی را بهبود می بخشند. با این حال، DCM بیشتر سگ ها را در عرض شش ماه می کشد، اگرچه برخی هنوز تا دو سال پس از تشخیص زنده می مانند.

برای ارائه خدمات دامپزشکی در کلینیک دامپزشکی ویستا با ما تماس بگیرید

بیماری کرم قلب (دروفیلاریازیس)

در واقع، اگرچه می توان با داروهای ماهانه به طور کامل از آن پیشگیری کرد، اما همچنان یکی از مهم ترین علل بیماری اکتسابی قلبی است. بیماری کرم قلب، به ویژه در مناطق گرمسیری یا نیمه گرمسیری دیده می شود، زمانی شروع می شود که پشه سگ را نیش می زند و لاروهای آن را زیر پوست رها می کند. لاروها از زخم عبور کرده و به داخل بدن و در نهایت به ریه ها می رسند و در آنجا رشد کرده و تبدیل به حشره می شوند و در ریه ها و بافت های اطراف به ویژه حفره قلب راست و عروق ریوی مستقر می شوند و باعث تخریب و انسداد در آنجا می شوند.

در سگ‌ها، این وضعیت با سرفه‌های مزمن خود را نشان می‌دهد. در عین حال، ایجاد فشار عروق ریوی از پمپاژ خون کافی توسط بطن راست جلوگیری می‌کند و باعث نارسایی قلب راست و تجمع مایع در شکم می‌شود.

درمان: سیر بیماری به نسبت مستقیم با اختلالات در حال رشد افزایش می یابد. سگ هایی با حداقل بیماری شانس بسیار بالایی برای درمان دارند. درمان سگ های مبتلا به نارسایی قلبی دشوارتر است، اما هنوز 70 تا 80 درصد آنها را می توان زنده نگه داشت. بهترین روش حفاظتی استفاده از داروهای ماهانه با تجویز دامپزشک است. این داروها بلافاصله لاروها را می کشند، حتی اگر سگ توسط پشه آلوده گزیده شود. بهترین چیز در مورد دارو این است که اثر خود را از دست نمی دهد حتی اگر مصرف آن به مدت یک ماه یا حتی بیشتر فراموش شود.

انفارکتوس میوکارد

یکی دیگر از بیماری هایی است که در عضله قلب به دلیل افزایش سن، تغذیه نامتعادل، بسیاری از بیماری ها با علت ویروسی، باکتریایی، انگلی و تغییرات ساختاری در عروق کرونر قلب رخ می دهد و منجر به اختلالات قلبی قابل توجهی در سگ ها می شود. بسته به محل عروق کرونر مسدود شده، حیوانات علائم نارسایی قلب راست یا چپ را نشان می دهند.

در سگ های مبتلا به این نوع بیماری قلبی، به طور کلی ممکن است با علائم زیر مواجه شوید:

 ضعف، کاهش اشتها، کاهش وزن، کاهش تحمل ورزش، ضعف مشخص، مشکل در تنفس، رنگ پریدگی مخاط، سیانوز، ضعیف شدن، نبض نامنظم، برجسته شدن سمت چپ ، افزایش حجم صداهای قلب (در حین بزرگ شدن قلب)، تجمع آب در شکم و اتساع شکم مرتبط، مدفوع شل به دلیل رکود وریدی در روده ها، افزایش ظرفیت تنفسی حیوان با دیسترس تنفسی شدید می توان علائمی مانند دور نگه داشتن آرنج ها از بدن در حالت ایستاده، نشستن روی باسن در صورت ادم ریوی و گشاد شدن آن مشاهده کرد.

درمان: به طور کلی مشخص شده است که در درمان بیماری های قلبی باید به تقویت عضله قلب و کاهش بار کار قلب، جلوگیری از آسیب های ثانویه ای که ممکن است در سایر اندام ها در اثر نارسایی قلبی رخ دهد، توجه شود. بهبود عملکرد قلب با پیشگیری از آسیب ثانویه در سایر اندام ها با تامین جریان خون طبیعی و اکسیژن کافی امکان پذیر است. بنابراین باید مایع درمانی انجام شود، دیورتیک ها تجویز شود و فعالیت حیوان کاهش یابد تا احتباس مایعات در بدن کاهش یابد. NaCl در نارسایی احتقانی قلب منع مصرف دارد. رژیم غذایی کم نمک باید رعایت شود.

آیا سگ شما در معرض خطر است؟

نارسایی میترال

MR معمولا سگ های نژاد کوچک را تحت تاثیر قرار می دهد. بیماری در سگ های مینیاتوری پودل، مینیاتور اشناوتزر، تریر، شیتزو، لهاسا آپسو و اسپانیل، به ویژه سگ های کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل رایج است. این بیماری معمولا در سنین 6 تا 9 سالگی شروع می شود.

کاردیوموپاتی گشاد شده

DCM در دوبرمن ها و باکسرها رایج است. در گریت دین، نیوفاندلند و آقای برناردز نیز رایج است. اگرچه این بیماری کمتر رایج است، اما می‌توان آن را در کاکر اسپانیل آمریکایی، کوکر اسپانیل انگلیسی، اسپرینگر اسپانیل، گلدن رتریور و لابرادور نیز یافت. این بیماری در سگ های نر بیشتر دیده می شود. این بیماری معمولا در سنین 4-12 سالگی بروز می کند.

 مقالات بیشتر:ازمایش خون سگ-جراحی انسداد روده گربه-جراحی انسداد روده سگ-شستشو سگ

تنگی زیرآئورت

در گلدن رتریور، باکسر، نیوفاندلند و سایر نژادهای بزرگ دیده می شود.

مجرای شریانی باز شده

پودل، چیهواهوا، کولی، مالتیز، پامرانین، شلتی، گرگ‌هوند آلمانی، تریر نیز شایع‌تر است و در سگ‌های ماده بیشتر دیده می‌شود.

کاردیومیوپاتی احتقانی ایدیوپاتیک

گریت دین، دوبرمن پینچر، سنت برنارد، ایرلندی ستر، بولداگ انگلیسی، نیوفاندلند، پودل ، گریت پیرنه، سگ افغانی،، بول-ماستیف، بوویه دز فلاندرز، تازی، رتریور، چسپیک بی رتریور و گوردون ستر این شایع ترین نوع کاردیومیوپاتی است که در سگ های نژاد بزرگ دیده می شود.